توبة
المرتد
12- Mürtedin Tövbesi
أخبرنا محمد
بن عبد الله
بن بزيع قال
حدثنا يزيد
وهو بن زريع
قال أنبأنا
داود عن عكرمة
عن بن عباس
قال كان رجل
من الأنصار
أسلم ثم ارتد
ولحق بالشرك
ثم تندم فأرسل
إلى قومه سلوا
لي رسول الله
صلى الله عليه
وسلم هل لي من
توبة فجاء
قومه إلى رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
فقالوا إن
فلانا قد ندم
وإنه أمرنا أن
نسألك هل له
من توبة فنزلت
{ كيف يهدي
الله قوما
كفروا بعد
إيمانهم } إلى
قوله { غفور
رحيم } فأرسل
إليه فأسلم
[-: 3517 :-] İbn Abbas der ki:
Ensar'dan bir adam Müslüman olmuştu. Ancak sonradan dinden çıkıp müşriklere
katıldı. Sonra yaptığına pişman oldu ve kabilesine haber gönderip:
"Resulullah'a (s.a.v.) sorun, tekrar dönmek istesem tövbem kabul görür
mü?" dedi. Kabilesi Resulullah (s.a.v.)'e gelip: "Filan kişi pişman
oldu ve tekrar Müslüman olmak istiyor. Onun için bir tövbe'nin olup
olamayacağını sana sormaya geldik" dediler. Bunun üzerine şu ayetler nazil
oldu:
"iman etmelerinden,
Resul'ün hak olduğuna şehadet getirmelerinden ve kendilerine apaçık deliller
gelmesinden sonra inkarcılığa sapan bir kavme Allah nasıl hidayet nasip eder?
Allah zalimler topluluğunu doğru yola iletmez. işte onların cezası, Allah'ın,
meleklerin ve bütün insanlığın lanetine uğramalarıdır. Bu Ianete ebedı gömülüp
gideceklerdir. Onların azapları hafifletilmez; yüzlerine de bakılmaz. Ancak,
bundan sonra tövbe edip yola gelenler başka. Çünkü Allah çok bağışlayıcı ve
merhametlidir." (Al-i imran Suresi 86-89.ayetler)
Ardından adama haber
gönderdi ve gelip Müslüman oldu.
10999. hadiste yine
gelecektir. - Mücteba: 7/107; Tuhfe: 6084 .
Diğer tahric: Taberi,
Camiu'l-Beyim (7360, 7361, 7362), Hakim (2/142, 4/366), Vahidi (s. (75), Ahmed,
Müsned (2218) ve İbn Hibban (4477)
أخبرنا
زكريا بن يحيى
قال حدثنا
إسحاق بن إبراهيم
قال أنبأنا
علي بن الحسين
بن واقد قال
أخبرني أبي عن
يزيد النحوي عن
عكرمة عن بن
عباس قال في
سورة النحل من
كفر بالله من
بعد إيمانه
إلا من أكره
إلى قوله لهم عذاب
عظيم فنسخ
واستثنى من
ذلك فقال ثم
إن ربك للذين
هاجروا من
بعدما فتنوا
ثم جاهدوا
وصبروا إن ربك
من بعدها
لغفور رحيم
وهو عبد الله
بن سعد بن أبي
سرح الذي كان
على مصر كان يكتب
لرسول الله
صلى الله عليه
وسلم فأزله الشيطان
فلحق بالكفار
فأمر به أن
يقتل يوم الفتح
فاستجار له
عثمان بن عفان
فأجاره رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
[-: 3518 :-] ibn Abbas anlatıyor:
"Gönlü imanla dolu olduğu halde, zor altında olan kimse müstesna,
inandıktan sonra Allah'ı inkar edip, gönlünü kafirliğe açanlara Allah katından
bir gazap vardır; büyük azap da onlar içindir" (Nahl 106) ayetinin genel
olan hükmü daha sonra nazil olan:
"Rabbin, türlü
eziyete uğratıldıktan sonra hicret eden, sonra Allah uğrunda savaşan ve
sabreden kimselerden yanadır. Rabbin, şüphesiz bundan sonra da bağışlar ve
merhamet eder" (Nahl 110) ayetiyle tahsis edildi. Bu ayet, Abdullah b.
SaId b. Ebi Serh hakkında nazil olmuştur.
Abdullah, Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem)'in Mısır'a olan yazışmalarını yapardı. Ancak
Şeytan ayağını kaydırdı ve dinden çıkıp kafirlere katıldı. Allah Resulü
(sallallahu aleyhi ve sellem) Mekke'nin fethi sırasında öldürülmesi emrini
verdi. Ancak Osman'a sığınınca Allah Resulü (sallallahu aleyhi ve sellem),
Osman için ona eman verdi.
Mücteba: 7/107; Tuhfe:
6252.
3404. hadiste geçti.